Η Σύνοδος Κορυφής άνοιξε έναν δρόμο που είναι δύσβατος μεν, προσπελάσιμος δε και οδηγεί στην άκρη του στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τις λεγόμενες...
Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.. .
Ένα πρώτο βήμα έγινε με την πρόθεση να συσταθεί ενιαία αρχή εποπτείας των τραπεζών με σαφή χρονοδιαγράμματα. Συγκεκριμένες προτάσεις έως τις 20 Οκτωβρίου και αποφάσεις μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Ουσιαστικά μιλάμε για Ευρωπαϊκή Ένωση Τραπεζών που θα λειτουργεί σε τρεις άξονες:
- Εποπτεία των συστημικά σημαντικών τραπεζών
- Διαχείριση Προβληματικών Τραπεζών και
- εγγύηση καταθέσεων πανευρωπαϊκά
Δεν είναι τυχαία η απόφαση για τις ευρωπαϊκές τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, οι οποίες θα μπορούν να απευθύνονται για την ανακεφαλαιοποίηση τους στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) χωρίς να επιβαρύνεται το χρέος των κρατών μελών.
Δηλαδή ένα απευθείας «μνημόνιο» ανάμεσα στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τον Μηχανισμό, δίχως να «φορτώνονται» τα ποσά που θα απαιτούνται οι χώρες στις οποίες εδρεύουν.
Επιπλέον τα ταμεία στήριξης της ευρωζώνης θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση των αγορών ομολόγων χωρίς να εξαναγκάζονται οι χώρες που συμμορφώνονται προς τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υιοθετούν επιπλέον μέτρα λιτότητας ή οικονομικές μεταρρυθμίσεις
Με άλλα λόγια, τα Ταμεία θα έχουν το «ελεύθερο» να αγοράζουν ομόλογα που χάνουν την αξίας τους, αλλά μόνον εκείνων των χωρών που πειθαρχούν στους κανόνες.
Βεβαίως σημαντικότατη ήταν και η απόφαση για τα 120 δισ. ευρώ που προορίζονται για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας.
Από αυτό το τελευταίο «πακέτο» η Ελλάδα, λόγω και της βαθιάς ύφεσης, αλλά και της εκρηκτικής ανεργίας, αναμένεται να επωφεληθεί άμεσα.
Όμως για να έχουν εφαρμογή και οι υπόλοιπες αποφάσεις στην χώρα μας, αυτό θα γίνει υπό προϋπόθεσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν η απόφαση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω των μηχανισμών στήριξης εφαρμοζόταν και για την Ελλάδα τότε μέσα σε μια νύχτα θα μπορούσε να «σβηστεί» χρέος σχεδόν 50 δισ. ευρώ:
Με απλά μαθηματικά το κρατικό χρέος θα μπορούσε να μειωθεί από 280 δισ. ευρώ σε 230 δισ. ευρώ, εφόσον το κομμάτι του δανείου που αφορά την ανακεφαλαιοποίηση και δίνεται στις ελληνικές τράπεζες δεν θα επιβάρυνε το δημόσιο χρέος.
Ακόμη, αν οι μηχανισμοί προχωρούσαν σε εκτεταμένες αγορές ελληνικών ομολόγων τα spread θα αποκλιμακώνονταν θεαματικά.
Όμως η Ελλάδα είναι μια «ειδική» περίπτωση: Από την μια το ελληνικό ζήτημα δεν είναι τραπεζικό, αλλά δημοσιονομικό και από την άλλη η Αθήνα εμφανίζεται να μην ακολουθεί τους κανόνες.
Έτσι, η επικείμενη επίσκεψη της τρόικα προσλαμβάνει άλλες διαστάσεις, καθώς η Αθήνα για να πάρει θα πρέπει πλέον και να δώσει.
Η επαναδιαπραγμάτευση θα γίνει, όμως ότι συναποφασιστεί θα πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα.
Και η τρόικα δείχνει αμετακίνητη κυρίως όσον αφορά στον δημόσιο τομέα, όπου θεωρεί ότι η σπατάλη συνεχίζεται, στις αποκρατικοποιήσεις, στα κλειστά επαγγέλματα με τους πιστωτές να επιμένουν σε απόλυτο άνοιγμα της αγοράς, αλλά και στο μέτωπο της φοροδιαφυγής όπου περιμένει πλέον θεαματικά αποτελέσματα.
Και αν η Ελλάδα λάβει αποφάσεις και τηρήσει απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις της τότε θα απολαύσει και τα προνόμια που θα παρέχει εφεξής το ευρωπαϊκό κλαμπ.
(matrix24.gr)