Οι κυπριακές τράπεζες δεν αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι «οι καταθέσεις δεν πειράζονται». Κι αυτό γιατί, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Καθημερινή», αντιπροσωπεία της Τρόικα είχε συζητήσει σοβαρά με τις ελληνικές αρχές την πιθανότητα να οδηγηθούν σε «κούρεμα», στο πλαίσιο του ελληνικού PSI, οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ των ελληνικών τραπεζών Proton και ΑΣΠΙΣ, που δεν εθεωρούντο και δεν ήταν «συστημικές»...
Tότε, ωστόσο, την άνοιξη του 2011, πρυτάνευσαν, περισσότερο λογικές, δεύτερες σκέψεις. Οτι, δηλαδή, ακόμη και η χρεοκοπία «μη συστημικών» τραπεζών, ενδεχομένως να επιτάχυνε την κατάρρευση των συστημικών, που στο πλαίσιο του «κουρέματος» των ομολόγων αγωνίζονταν για την κεφαλαιακή τους επάρκεια.
Ωστόσο, η Τράπεζα Κύπρου και η Λαϊκή Τράπεζα δεν αποτελούν τα μοναδικά ευρωπαϊκά πιστωτικά ιδρύματα για τα οποία συζητήθηκε ο «ξαφνικός θάνατος». Γιατί από τότε που η Ανγκελα Μέρκελ, ως καγκελάριος, και ο σημερινός αντίπαλός της για την Καγκελαρία σοσιαλδημοκράτης Πέερ Στάινμπρουκ, ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του μεγάλου συνασπισμού, εμφανίσθηκαν από κοινού στην τηλεόραση ένα Σαββατοκύριακο μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers για να εγγυηθούν τις καταθέσεις, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και η Ευρώπη δεν έχει απαντήσει ακόμη στα ερωτήματα.
Φοβούνται οι Ελληνες για τις καταθέσεις τους
Την ώρα που η κυβέρνηση διαβεβαιώνει με όλους τους τρόπους ότι δεν τίθεται θέμα «κουρέματος» στις ελληνικές καταθέσεις, οι πολίτες μετά τις δραματικές αποφάσεις για τη διάσωση της κυπριακής οικονομίας πιστεύουν ο κίνδυνος να εφαρμοστεί το «κούρεμα» και στην Ελλάδα είναι ορατός.
Σε δημοσκόπηση της MRB που δημοσιεύει η Realnews, έξι στους δέκα Ελληνες φοβούνται «κούρεμα» καταθέσεων και στη χώρα μας.
Το ποσοστό που απαντά μάλλον ή σίγουρα «ναι» στον κίνδυνο να «κουρευτούν» οι καταθέσεις φτάνει στο 61%, ενώ 72,9% όσων ρωτήθηκαν εκτιμούν ότι δεν υπάρχουν κόμματα στην Βουλή που να τους έχουν πείσει ότι διαθέτουν plan B για έξοδο της χώρας από την κρίση σε περίπτωση ρήξης με την Τρόικα.
Το μοντέλο της Δανίας
Μία μικρή χώρα εκτός ευρώ, η Δανία, που εξακολουθεί να διατηρεί το δικό της νόμισμα, είχε προλάβει με το γνωστό πρακτικό πνεύμα που διακρίνει τους Σκανδιναβούς να υιοθετήσει το 2010 τον τροποποιημένο νόμο για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Αυτός εγγυάται τις καταθέσεις έως 100.000 ευρώ σε 133 τράπεζες της χώρας, αλλά η συμμετοχή δεν είναι υποχρεωτική. Οποια τράπεζα θέλει, συμμετέχει και πληρώνει για την ασφάλιση των καταθέσεων. Οποια δεν θέλει, μένει απέξω, αλλά είναι λιγότερο ελκυστική για τους καταθέτες.
Ταυτόχρονα, οι Δανοί δημιουργούν κατά το ιρλανδικό πρότυπο έναν οργανισμό που προχωράει στην εκκαθάριση των προβληματικών τραπεζών, στις οποίες οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ δεν είναι ασφαλισμένες. Το 2011 οι Δανοί οδηγούν δύο τράπεζες, την Αμαγκερμπάνκεν και Φιόρντμπανκ Μορς, σε πτώχευση, την «πληρώνουν» οι καταθέτες άνω των 100.000 ευρώ αλλά και οι δανειστές αυτών των τραπεζών, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση ολόκληρου του τραπεζικού τομέα στη Δανία.