«Στρατηγικό στόχο για την κυβέρνηση αποτελεί η διαμόρφωση ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος που θα επιτρέπει την ανάπτυξη και την ενδυνάμωση των εγχειρημάτων της κοινωνικής οικονομίας», δήλωσε, μεταξύ άλλων, η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, αρμόδια για την καταπολέμηση της ανεργίας Ράνια Αντωνοπούλου, μιλώντας σε ημερίδα, με θέμα «Κοινωνική Οικονομία: Απάντηση στην κρίση. Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας-Δημιουργούμε τις δικές μας δουλειές», που διοργάνωσε η Ομάδα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως είπε, η κοινωνική οικονομία είναι υψηλά στους σχεδιασμούς τόσο του κόμματος όσο και της κυβέρνησης, για τους εξής λόγους:
«Πολιτικά, γιατί εφαρμόζει στην πράξη μια άλλου τύπου συγκρότηση της παραγωγής και της εργασίας. Και αυτό είναι στοιχείο που εισάγει μια καινούργια λογική. Γιατί για μας δεν περιορίζεται απλά σε μια πολιτική ένταξης ειδικών προγραμμάτων για ευάλωτες ομάδες, αλλά απλώνεται σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Δεν αποτελεί έναν τρίτο πυλώνα δίπλα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, γενικά, αλλά έναν τομέα ο οποίος ακριβώς επειδή έχει έντονα τα στοιχεία της δημοκρατίας και του ελέγχου, διεισδύει και επηρεάζει τόσο τον ιδιωτικό όσο και το δημόσιο τομέα. Αλλά αποτελεί "όχημα" που μπορεί να μετασχηματίσει τις ίδιες τις σχέσεις παραγωγής.
»Οικονομικά: Γιατί μέσα στην περίοδο της κρίσης μπορεί να συνεισφέρει ένα σημαντικό μερίδιο του ΑΕΠ, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Γαλλίας και της Ισπανίας, όπου οι δραστηριότητες της κοινωνικής οικονομίας καταλαμβάνουν ποσοστό μεγαλύτερο του 10% του ΑΕΠ τους.
»Η δική μας αντίληψη για την κοινωνική οικονομία απευθύνεται στο σύνολο των πολιτών και στο σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων. Δεν αντιλαμβανόμαστε την Κοινωνική Οικονομία ως περιφερειακή δραστηριότητα, αλλά ως έναν από τους κεντρικούς πυλώνες της οικονομίας».
Παράλληλα, η κα Αντωνοπούλου τόνισε ότι η ΚΑΟ αποτελεί οριζόντια στρατηγική προτεραιότητα για την κυβέρνηση, «γιατί μπορεί να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη μέσα από τη διεύρυνση εγχειρημάτων της ΚΑΟ σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, στην καταπολέμηση της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και στην εμβάθυνση της δημοκρατίας στην παραγωγή και την εργασία».
Μεταξύ άλλων, η κα Αντωνοπούλου ανέφερε ότι ο σχεδιασμός για την κοινωνική οικονομία οφείλει να λαμβάνει υπόψη του το στόχο της ανάπτυξης του πεδίου με ταχείς ρυθμούς, «ώστε να μεταβούμε από τη σημερινή κατάσταση όπου η ΚΑΟ συνεισφέρει ελάχιστα στο ΑΕΠ της χώρας σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε ένα επίπεδο που θα συνεισφέρει σημαντικά στο ΑΕΠ της χώρας. Στόχος, λοιπόν, είναι η αύξηση του αριθμού των εγχειρημάτων της ΚΑΟ, η ανάπτυξή τους σε μια σειρά παραγωγικούς τομείς, ώστε να καταλάβουν ικανό μερίδιο της αγοράς, όπως συμβαίνει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
Όπως υπογράμμισε, η στρατηγική και οι προτεραιότητες για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας επικεντρώνεται στους παρακάτω τομείς:
Παρεμβάσεις σε θεσμικό/νομοθετικό επίπεδο που διευκολύνουν τη σύσταση κοινωνικών επιχειρήσεων και διασφαλίζουν ένα απλοποιημένο και κωδικοποιημένο θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη του πεδίου που θεραπεύουν τα προβλήματα.
Εργαλεία στήριξης της Κοινωνικής Οικονομίας, ώστε να παρέχονται όλα εκείνα τα μέσα που θα υποστηρίξουν την ανάπτυξη των εγχειρημάτων με βιώσιμο τρόπο.
Παρεμβάσεις δικτύωσης και δημοσιότητας, ώστε η Κοινωνική Οικονομία να μετατραπεί από περιφερειακή δραστηριότητα σε κεντρική επιλογή για την κάλυψη και εξυπηρέτηση αναγκών».
Η κ. Αντωνοπούλου είπε ότι η Κοινωνική Οικονομία είναι ένας χώρος ο οποίος βρίσκεται σε εξέλιξη και ανάπτυξη και βασικό χαρακτηριστικό της είναι ο δημοκρατικός συντονισμός όλων όσων εργάζονται και συμμετέχουν σε αυτού του είδους τα εγχειρήματα και τις επιχειρήσεις.
«Σήμερα, σε συνθήκες έκτακτης κατάστασης, η εφαρμογή καινοτόμων πολιτικών είναι απαραίτητη» σημείωσε η κα Αντωνοπούλου.
Από την πλευρά της, η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, τόνισε το ρόλο που μπορεί να παίξει η κοινωνική επιχειρηματικότητα και πως μπορεί να λειτουργήσει ως «όχημα» για την κοινωνική προστασία.