«Καλωσήρθατε στην κόλαση»: Μέσα στην υπερβολή του, το σύνθημα των διαδηλώσεων εναντίον της G20 στο Αμβούργο δίνει, συμπτωματικά, μία διάσταση των ίδιων των εργασιών της Συνόδου, η οποία αναμένεται να κυλήσει μέσα σε πεδίο έντονων αποκλίσεων στα θέματα που έχουν έρθει στην κορυφή της ατζέντας της -και κυρίως το διεθνές εμπόριο και το περιβάλλον, πέραν των «πάγιων» διαφορών στη διεθνή σκακιέρα.
Και ειδικά για τους οικοδεσπότες, δύο από τους επισκέπτες είναι πολύ δυσκολότεροι ακόμη και από τους διαδηλωτές που αναμένονται στους δρόμους.
Στην ατζέντα της Συνόδου βρίσκονται ζητήματα όπως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αλλά και θέματα που τίθεται εκ των πραγμάτων, εξαιτίας της συγκυρίας, στο πρόγραμμα, όπως το θέμα της Βορείου Κορέας. Όμως η ματιά στα δύο κυριότερα, εμπόριο και κλίμα, δείχνουν ποιος είναι ο πιο δύσκολος επισκέπτης: Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θεωρείται ανατολικά του Ατλαντικού «συνώνυμο» των τάσεων επιστροφής στον προστατευτισμό.
Χαρακτηριστικά, η ΕΕ «συγχρόνισε» την κατ' αρχήν συμφωνία της με την Ιαπωνία για ελεύθερο εμπόριο με την Σύνοδο, ανακοινώνοντάς την την παραμονή χωρίς να κρύβει (όπως φάνηκε από τις δηλώσεις Γιούνκερ ή του Σίνζο Άμπε) πως την βάζει στο γενικότερο κάδρο του «υποβάθρου» πριν την G20.
Οι επόμενες δηλώσεις άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων, ακόμη και η επισήμανση από την πλευρά της Σιγκαπούρης (η οποία δήλωσε ότι ευελπιστεί να ακολουθήσει σύντομα σε συμφωνία με την ΕΕ) συνδυάζονται με την «επίθεση προσέγγισης» της Κίνας στην Γερμανία κατά την άφιξη του κινέζου πρόεδρου στο Βερολίνου.
Σε αντιδιαστολή με την στάση του Τραμπ: Ο αμερικανός πρόεδρος έφυγε από τις ΗΠΑ γράφοντας στο Twitter πως οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει κάποιες από τις «χειρότερες εμπορικές συμφωνίες στην ιστορία», θέτοντας εν αμφιβόλω, έμμεσα αλλά συγκεκριμένα, τις σχέσεις με τον κινεζικό δράκο.
Το ίδιο ισχύει και για το δεύτερο ζήτημα, δηλαδή το περιβάλλον μετά την απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν από τη Συμφωνία του Παρισιού. Η διάσταση εκεί είναι τέτοια που το Reuters υποστήριζε, επικαλούμενο πηγές του, πως στο προσχέδιο του κοινού ανακοινωθέντος της, η G20 «σημειώνει» την αποχώρηση της Ουάσινγκτον -σχηματίζεται δηλαδή ξεκάθαρα το «19 + 1».
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που επικαλείται το ίδιο πρακτορείο αναφέρουν πως ο στόχος είναι να αποφευχθεί κάποιου είδους «παράλληλη συζήτηση» για το περιβάλλον, κάτι που θα σχετικοποιούσε και αποδυνάμωνε την Συμφωνία του Παρισιού.
Συνήθως τα τελευταία χρόνια, ο «δύσκολος» επισκέπτης σε τέτοιες συναντήσεις ήταν ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν -εικόνα ωστόσο που αυτήν τη φορά δεν κυριαρχεί. Και αυτό παρά το ότι παραμένουν ανοικτά όλα τα «καυτά θέματα», από τη Συρία μέχρι την Ουκρανία.
Και σε αυτό το ζήτημα, πρωταγωνιστής είναι ο Τραμπ: Την Πέμπτη ο αμερικανός πρόεδρος έκανε, έμμεσα, για πρώτη φορά την αναγνώριση που οι Ευρωπαίοι περίμεναν αλλά δεν είχαν ακούσει το Μάιο για τη ρήτρα «συλλογικής άμυνας» στη Συνθήκη του ΝΑΤΟ - στη δεύτερη ομιλία του στη Βαρσοβία, ο Τραμπ είπε πως οι ΗΠΑ έχουν «αποδείξει και με τα λόγια και με τις πράξεις» τη δέσμευσή τους.
Προηγουμένως είχε ασκήσει κριτική στη Ρωσία, την οποία κατηγόρησε για «αποσταθεροποιητική συμπεριφορά». Αυτό είναι και το έδαφος πάνω στο οποίο θα συναντούσε, στο Αμβούργο, για πρώτη φορά επισήμως τον Πούτιν.
Ο δεύτερος δύσκολος επισκέπτης μπορεί να μην αναμένεται να περιπλέξει σοβαρά τις συζητήσεις, αλλά είναι πρόβλημα για την ίδια την οικοδέσποινα Γερμανία: Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φρόντισε, ενώ «έφτιαχνε βαλίτσες» για Αμβούργο να δώσει συνέντευξη σε γερμανική εφημερίδα, στην οποία επαναλάμβανε τις κατηγορίες του σε βάρος του Βερολίνου.
Ξεκινώντας από τα εμπόδια που εγείρουν οι γερμανικές Αρχές στη διοργάνωση ομιλιών του σε τουρκικό κοινό, ο Ερντογάν επανέλαβε πως το Βερολίνο «υποστηρίζει τρομοκράτες όσο δεν παραδίδει "συνεργάτες" του Γκιουλέν». Διοργανώσεις σαν την G20 είναι συνήθως δώρο για μία κυβέρνηση που ετοιμάζεται για κάλπες (όπως τυχαίνει να συμβαίνει στη γερμανική περίπτωση) αλλά αυτό ισχύει εν προκειμένω μόνο με αρκετούς αστερίσκους.