To 2017 η αξιολόγηση του ελληνικού χρέους από τους Οίκους Fitch, Moody's και S&P, εμφανίζεται να τείνει σταθερά, αλλά "αργά” στις εκτιμήσεις των τριών οίκων προς το επίπεδο που είχε το ελληνικό χρέος μέχρι και το 2014.
Βασικά στοιχεία αυτής της βραδείας βελτίωσης το 2017 είναι η συνδυασμένη συνθήκη χαρακτηρισμού του χρέους ως "μη βιώσιμο” από το ΔΝΤ και η ισχύς των capital controls, παρά την ονομαστική υπερκάλυψη των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα σε δημοσιονομικό επίπεδο.
Παρ' όλα αυτά από το 2015 – όταν δηλαδή και οι τρεις Οίκοι ανέτρεψαν αρνητικά τις μέχρι τότε βελτιωμένες εκτιμήσεις τους – μέχρι σήμερα οι εκτιμήσεις αυτές βελτιώνονται βήμα το βήμα, αλλά εξαιρετικά αργά και παραμένουν σε επίπεδο "non investment grade”.
Οι αντιδράσεις των αγορών και η υποδοχή της έκδοσης του πενταετούς ομολόγου τον Ιούλιο φαίνεται να επηρεάζουν επίσης θετικά τις αξιολογήσεις των οίκων.
Σήμερα είναι η σειρά του Οίκου Fitch να αναθεωρήσει την εκτίμησή του θετικά κατά μία βαθμίδα τουλάχιστον σε "ccc+" (θετικό outlook) έναντι του "ccc "(σταθερού) που ήταν η τελευταία εκτίμησή του τον Φεβρουάριο.
Μέχρι και το 2014 και ενώ "έτρεχε” η υλοποίηση του δεύτερου μνημονίου ο Οίκος Fitch διατηρούσε την πιστοληπτική διαβάθμιση του ελληνικού χρέους στο "Β stable" ήτοι δύο βαθμίδες πάνω από το σημερινό επίπεδο αξιοπιστίας.
Ο Οίκος Moody's μόλις τον περασμένο Ιούνιο βελτίωσε επίσης κατά ένα "σκαλοπάτι” τη διαβάθμιση του ελληνικού χρέους σε "Caa positive" παρ' ό,τι είχε μεσολαβήσει η συμφωνία της 15ης Ιουνίου στο Eurogroup, ενώ o S&P έχει στη δική του κλίμακα την Ελλάδα στο "B positive" που είναι περίπου αντίστοιχο των δύο άλλων οίκων.
Για να βρεθεί το ελληνικό χρέος σε διαβάθμιση που να χαρακτηρίζεται ως θετική για επενδύσεις στις διεθνείς αγορές ομολόγων, θα πρέπει να αναβαθμιστεί τουλάχιστον σε "Baa3" από τον Μoody's και σε "ΒΒΒ-" από την S&P και την Fitch, ήτοι άλλες έξι τουλάχιστον βαθμίδες από εκεί που είναι σήμερα...
Παρ' όλα αυτά οι εξελίξεις στο ευρωπαϊκό επίπεδο φαίνεται να ευνοούν προς το παρόν αυτή την "τάση” αναβάθμισης, γεγονός που αποτυπώνεται και στις προθέσεις των αγορών έτσι όπως έχουν καταγραφεί στην έκδοση του πενταετούς ομολόγου τον Ιούλιο.
Η αμφιθυμία της ηγεσίας της ΕΚΤ όπως φάνηκε στα πρακτικά της τελευταίας συνάντησης του ΔΣ και η δυσκολία της να αναπροσαρμόσει την πολιτική της στην κατεύθυνση της απόσυρσης του QE και των παρεμβάσεων ποσοτικής χαλάρωσης φαίνεται να ενισχύουν τις προσδοκίες της αγοράς ότι - εκτός απροόπτου - μπορεί να "ποντάρει” στη βελτίωση της αξιοπιστίας του ελληνικού χρέους.
Η ανησυχία αυτή στην ΕΚΤ εδράζεται κυρίως στο γεγονός ότι η σταδιακή βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στην Ευρώπη, πέραν του γεγονότος ότι σε μεγάλο βαθμό αποδίδεται στην πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης - και η τυχόν απόσυρσή της θα μπορούσε να την ακυρώσει (σ.σ. βλέπε σχετικό ρεπορτάζ στην αυριανή έκδοση του "Κεφαλαίου”) - μπορεί επίσης να ανατραπεί ανα πάσα στιγμή λόγω της αυξανόμενης οικονομικής και γεωπολιτικής αβεβαιότητας που επηρεάζει άμεσα και τις συναλλαγματικές ισορροπίες.
Η πορεία του ευρώ και η ανατιμητική του τάση σε συνδυασμό με την "ακινησία” του δείκτη που αποτυπώνει τις πληθωριστικές προσδοκίες για την Ευρωζώνη, καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο για τον κ. Ντράγκι να προχωρήσει σε μία "ρητορική” που θα βεβαίωνε τις αγορές οτι είναι έτοιμος για απόσυρση του QE.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η επιφυλακτική αλλά και σταθερή – έστω και για περιορισμένους λόγους – βελτίωση της αξιολόγησης του ελληνικού χρέους από τους Οίκους αξιολόγησης, ενισχύει την άποψη στα αρμόδια κλιμάκια του ΟΔΔΗΧ και την ηγεσία του ΥΠΟΙΚ οτι θα πρέπει προσεκτικά να εκμεταλλευτούν τις έστω και συγκυριακές δυνατότητες της αγοράς και να επανέλθουν σύντομα με μία νέα "μικρή” αλλά ενδεικτική για την αποδοχή της αγοράς έκδοση ομολόγου.
capital.gr