Στο μάτι του… κυκλώνα Μαξίμου βρίσκεται όπως όλα δείχνουν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Δύο απανωτά χτυπήματα από την εφημερίδα Documento κατά του υπουργού Οικονομίας δεν είναι καθόλου τυχαία και σύμφωνα με πληροφορίες, έγιναν κατ’ εντολήν των… άσπονδων φίλων του κ. Τσακαλώτου μέσα στην κυβέρνηση.Η σχέση του ειδικά με τον Νίκο Παππά δεν είναι καθόλου καλές, όπως επίσης και με στελέχη του πρωθυπουργικού επιτελείου στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, μάλιστα επανέκαμψε δριμύτερος στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα, έπειτα από μια περίοδο σχετικής «απομόνωσης».
Οι κακές επιδόσεις του Δημήτρη Τζανακόπουλου στην επικοινωνία σε συνδυασμό με το «σκληρό ροκ» που θέλει να παίξει ο πρωθυπουργός στο δρόμο προς τις εκλογές, επανέφεραν σε «μάχιμη» θέση του Νίκο Παππά ο οποίος αναδεικνύεται ξανά σε νούμερο 2 της κυβέρνησης. Όπως αναμενόταν δεν θα μπορούσε να αφήσει τον Τσακαλώτο σε… χλωρό κλαρί. Στην κυριακάτικη εφημερίδα του Κώστα Βαξεβάνη φιλοξενείται πρώτο θέμα ένα… μη θέμα το οποίο έχει γραφτεί ουκ ολίγες φορές. Πρόκειται για τη δραστηριοποίηση της εταιρείας Ορέστη Τσακαλώτου, εξαδέρφου του υπουργού, στον τομέα της διαχείρισης «κόκκινων» δανείων.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η PQH, μέτοχος της οποίας είναι ο Ορέστης Τσακαλώτος, διαχειρίζεται και «κουρεύει» στο σκοτάδι δάνεια και οφειλές ύψους 9 δις ευρώ. Κι αυτό, όπως γράφει η εφημερίδα το κάνει με τη βούλα του Γιάννη Στουρνάρα.
Υπενθυμίζεται ότι η PQH ιδρύθηκε από τις εταιρίες PwC Business Solutions Α.Ε., Qualco Α.Ε. (του κ. Τσακαλώτου) και Hoist Kredit ΑΒ.
Σκοπός της εταιρείας είναι η αποτελεσματική διαχείριση της περιουσίας των υπό εκκαθάριση ιδρυμάτων και η επίτευξη υψηλών αποτελεσμάτων από τη διαχείριση του συνόλου των χαρτοφυλακίων τους που ανέρχεται σε περίπου 9 δισ. ευρώ.
Υποχρέωση
Εχει γραφτεί πολλές φορές ότι ο Ορέστης Τσακαλώτος έχει αναλάβει τη διαχείριση σημαντικών πακέτων δανείων και χρεών, μεταξύ των οποίων και τις οφειλές των καταναλωτών προς τη ΔΕΗ. Αλλωστε, η δημιουργία εταιρειών διαχείρισης «κόκκινων» δανείων και η απομείωση του προβληματικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών είναι συμβατική υποχρέωση της χώρας.
Την έχει αποδεχθεί και η σημερινή κυβέρνηση και τα τελευταία δύο χρόνια δημιουργήθηκαν εταιρείες διαχείρισης για το σκοπό αυτό και με τις ευλογίες της τρόικας καθώς είναι κρίσιμο θέμα για την οικονομία να μειωθούν τα «κόκκινα» δάνεια.
Κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι στόχος του δημοσιεύματος της εφημερίδας Documento είναι ο γνωστός στόχος, ο διοικητής της ΤτΕ, η αλήθεια είναι διαφορετική. Κατ’ εντολήν Μαξίμου και Θανάση Καρτερού ή όπως λένε οι κακές γλώσσες πέριξ της πλατείας Συντάγματος, κατ’ εντολήν Νίκου Παππά, στόχος είναι να πληγεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μέσω του εξαδέρφου του. Και είναι το δεύτερο χτύπημα που ρίχνει ο Κώστας Βαξεβάνης καθώς την προηγούμενη εβδομάδα είχε προηγηθεί υπογεγραμμένο άρθρο κατά του υπουργού Οικονομικών.
Εντελώς… τυχαία τα δημοσιεύματα αυτά γίνονται λίγες ημέρες μετά την ηχηρή διαφοροποίηση του Τσακαλώτου στο θέμα της συμφωνίας για τις συντάξεις που είχε δημοσιεύσει «αποκλειστικά» το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Την ψεύτικη είδηση είχε διαψεύσει ο υπουργός προκαλώντας εκνευρισμό στην κυβέρνηση καθώς έδινε όπλα στην αντιπολίτευση για να αντεπιτεθεί.
Αλλωστε, ο Τσακαλώτος ως άτυπος αρχηγός της κίνησης των «53+» προκαλεί εκνευρισμό στο Μαξίμου και ειδικά στην ομάδα εκείνη που επιθυμεί τη στροφή στο κέντρο ή όπως λένε κάποιοι… την πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη δημιουργία ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Η αριστερή αντιπολίτευση θέλει το κόμμα να παραμείνει στις ρίζες του, γεγονός που προκαλεί εμφύλιο στην Κουμουνδούρου.
Τη στροφή στη σοσιαλδημοκρατία με συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με κεντρώες δυνάμεις έχει προκρίνει κατά καιρούς ο Νίκος Παππάς, γεγονός που τον φέρνει συνεχώς απέναντι στον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Στο παρασκήνιο λέγεται ότι οι δύο υπουργοί δεν μιλιούνται καν και ο Τσακαλώτος είναι το «κόκκινο πανί» σε μια ομάδα που κυριαρχεί στο Μαξίμου.
Το πρώτο χτύπημα
Στο άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος διατηρεί άριστες σχέσεις και με τον διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού, Θανάση Καρτερό αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Σήμερα όμως η χώρα δεν έχει ανάγκη από διαπραγμάτευση αλλά από πολιτική. Πολιτική που αφορά την καθημερινότητα, το θεσμικό έργο που θα εκσυγχρονίσει τη χώρα, τις επιλογές που πρέπει να γίνουν για να ορθοποδήσει. Απέναντι σε αυτή την απαίτηση υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται την πολιτική ως παζάρι περικοπών και διαδικασία συμψηφισμών. Ιδιόμορφα βολεμένοι στον δρόμο που χάραξε η τρόικα, ικανοποιημένοι εξάλλου από τον ρόλο κυρίαρχου που τους έχει αποδώσει στη ζωή των ανθρώπων, είναι ικανοποιημένοι απολαμβάνοντας τη σκιά του δέντρου της εξουσίας χωρίς να τους ενδιαφέρει το δάσος.
Η πολύχρονη διαδικασία των διαπραγματεύσεων δημιούργησε περσόνες και λογικές έξω από τη λογική της κυβέρνησης. Άλλοι επειδή συνήθισαν να τους χτυπάει στην πλάτη η Μέρκελ, άλλοι επειδή θέλουν να καλύψουν την πλάτη τους αναπαράγουν τις λογικές και δυστυχώς τη διακυβέρνηση τρόικας.
Αδύναμοι σε κάθε περίπτωση να βγουν στο ξέφωτο των θέσεων για μια άλλη Ελλάδα, επιλέγουν την γκρίζα περιοχή στην οποία υποτίθεται πως οι θεσμοί συνεχίζουν να επιδεικνύουν αυστηρότητα και δυσαρέσκεια. Το χειρότερο είναι ότι αναπαράγουν τον φόβο ως τρόπο άσκησης πολιτικής και καταλήγουν να τον χρησιμοποιούν ενάντια σε όποια πολιτική απόφαση βγάζει την Ελλάδα έξω από το πλαίσιο στο οποίο τη στριμώχνουν τόσα χρόνια.
Φράσεις «τι θα πουν οι θεσμοί» και «πώς θα αντιδράσουν οι αγορές» ακούγονται όποτε υπουργός ή κρατικός παράγοντας ψελλίσει την ανάγκη να υπάρξουν μέτρα ελπίδας και ανακούφισης. Όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ρέπει στον νεοφιλελευθερισμό, αλλά κυβερνητικά στελέχη του κάνουν καριέρα μοιράζοντας φόβους και ανησυχίες. Στην κοινωνία ολόκληρη άλλωστε υπάρχει κατηγορία επαγγελματιών που επιβιώνει κάνοντας share φόβο και απειλή, κατοχυρώνοντας έτσι τη χρησιμότητά της.
Απέναντι στον γενικό κυβερνητικό σχεδιασμό που απαιτείται για την επόμενη μέρα βρίσκεται πλέον καθημερινά η έπαρση μικροπρωθυπουργών εκπαιδευμένων από τους θεσμούς να θέτουν προκαταβολικά εμπόδια και να προβλέπουν κινδύνους».
Και καταλήγει το άρθρο:
«Είτε νοιάζονται για το μέλλον της χώρας είτε απλώς για το δικό τους, η συμβολή τους στη διαμόρφωση σύγχρονου πολιτικού λόγου και πράξης είναι μηδαμινή. Τουναντίον, υπάρχει κίνδυνος να παγιδεύσουν την κυβέρνηση σε λογική απολογίας «στους θεσμούς» όταν οι ίδιοι οι θεσμοί δεν υπάρχουν.
Πολύ φοβάμαι πως εκτός από την τρόικα εσωτερικού που διαμορφώθηκε επί Σαμαροβενιζέλων διαμορφώνεται πλέον μια εσωκυβερνητική τρόικα ψυχολογικού πολέμου ενάντια σε όσα επιχειρεί η επίσημη κυβέρνηση. Πολύ φοβάμαι επίσης πως αυτή η τρόικα νιώθει πιο οικεία με τον Γιάννη Στουρνάρα και τις προβλέψεις του παρά με τον πρωθυπουργό».
Είναι ξεκάθαρα τα χτυπήματα στον Τσακαλώτο ο οποίος ήταν ο βασικός διαπραγματευτής με την τρόικα και διατηρεί καλές σχέσεις με το διοικητή της ΤτΕ.
Το νέο χτύπημα στον εξάδερφό του, Ορέστη Τσακαλώτο, για ένα θέμα μάλιστα που έχει γραφτεί κατά καιρούς αλλά και που είναι κρίσιμο για τη σωτηρία των τραπεζών, είναι και μήνυμα στον Ευκλείδη.
in.gr