Παρακολουθώ τις προεκλογικές ομιλίες του Τσίπρα, τις αναρτήσεις του Πολάκη, το τι γράφουν τα διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Κοινός τόπος μια αγωνία να πουν «είμαστε ακόμη αριστεροί», «δεν τα ξεπουλήσαμε όλα», «δεν είμαστε σαν τους άλλους».
Συγγνώμη μάγκες, αλλά τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Για την ακρίβεια ισχύει το ακριβώς αντίθετο.
Καταφέρατε μέσα σε τέσσερα χρόνια να κάνετε μεγαλύτερη ζημιά στην Αριστερά από ό,τι δεκαετίες διώξεων.
Γιατί μπορεί να ηττήθηκε στον Εμφύλιο η Αριστερά, αλλά για δεκαετίες στην κοινωνία ήταν η πραγματική νικήτρια δύναμη.
Και αυτό για έναν απλό αλλά κρίσιμο λόγο: η Αριστερά είχε αυτό που έλειπε από τους αντιπάλους της.
Ηθικό σθένος, αξίες και ηρωισμό.
Γιατί ο λαός δεν ξεχνούσε ότι κάποιοι πήγαν στο βουνό (και μετά στα ξερονήσια και τα εκτελεστικά αποσπάσματα) και κάποιοι αγόραζαν περιουσίες για έναν τενεκέ λάδι ή ακόμη χειρότερα κατέδιδαν στους κατακτητές.
Ναι, είχε προβλήματα η μεταπολεμική Αριστερά: δογματισμό, διασπάσεις, φραξιονισμούς. Γι’ αυτό και κέρδισε το παιχνίδι ο Αντρέας και το ΠΑΣΟΚ.
Όμως, την ηθική ανωτερότητά της την αναγνώριζαν όλοι.
Όμως, σήμερα ποιος μπορεί να τα υποστηρίξει όλα αυτά;
Γιατί αυτοί που βγήκαν στο βουνό, δεν το έκαναν ώστε ο κάθε Παππάς να στέλνει τον κάθε Πετσίτη να κάνει «δουλειές» με επιχειρήσεις.
Γιατί αυτοί που δεν φοβήθηκαν τις εξορίες, δεν το έκαναν ώστε μερικές δεκαετίες μετά μια «αριστερή κυβέρνηση» να ξεπουλά τη δημόσια περιουσία.
Γιατί προτιμούσαν την εκτέλεση από τη δήλωση μετάνοιας, και δεν φαντάζονταν ότι στο τέλος του δρόμου ένας «αριστερός πρωθυπουργός» θα υπέγραφε πολιτικά συμβόλαια με επιχειρηματίες.
Γιατί αυτοί που αντιστάθηκαν στη μετεμφυλιακή τρομοκρατία και στη δικτατορία των συνταγματαρχών δεν το έκαναν ώστε χρόνια μετά υπό την καθοδήγηση «αριστερών υπουργών» τα ΜΑΤ να δέρνουν συνταξιούχους και εκπαιδευτικούς.
Κάποτε αριστερός σήμαινε σεμνότητα, αγώνα, θυσία, αλληλεγγύη. Σήμερα αρχίζει να σημαίνει φιλοδοξία, κυνισμό και καιροσκοπισμό.
Ούτε είναι τυχαίο ότι ακόμη και με υποτίθεται «αριστερή κυβέρνηση» συνεχίζει να σηκώνει κεφάλι η ακροδεξιά.
Γι’ αυτό το λόγο σταματήστε να προσβάλλετε εικόνες και σύμβολα.
Αφήστε το “Bella Ciao” και τα αντάρτικα γι’ αυτούς που ακόμη αγωνίζονται.
Τις φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις με τις σηκωμένες γροθιές ρίξτε τις σε ένα συρτάρι και πετάξτε το κλειδί.
Τα μαρξιστικά βιβλία δώστε σε καμιά βιβλιοθήκη μπας και τα διαβάσει όντως κανένας.
Και κυρίως σταματήστε να το παίζετε διαφορετικοί.
Δεν είστε.
Ίδιοι είστε σαν τους άλλους.
Εξίσου συστημικοί, κυνικοί και σε κάποιες περιπτώσεις διεφθαρμένοι.
Κάντε εκλογές, πείτε τα «αφηγήματά» σας, ρίξτε τα συνθήματά σας, κοπιάρετε ατάκες του Αντρέα, αλλά αφήστε την Αριστερά στην ησυχία της.
Αρκετά την εξευτελίσατε.
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
in.gr