η λιτότητα ματώνει τελικά τη δημοκρατία.
«Ήδη βιώνουμε με τραγικό τρόπο τη μεταφορά της κρίσης στην ίδια τη δημοκρατία. Για πρώτη φορά από το 1974, η χώρα μου βιώνει τον πραγματικό κίνδυνο εκφυλισμού της Δημοκρατίας» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.
«Η λιτότητα ματώνει τη Δημοκρατία. Και λειτουργεί ως επωαστήρας του νεο-ναζισμού. Έχει, κάνει την κοινωνία ευάλωτη στην πολιτική δημαγωγία, τον εθνικισμό και στα μηνύματα μίσους και οργής. Για πρώτη φορά, νεο-ναζιστική οργάνωση μπήκε στη Βουλή και αυξάνει επικίνδυνα την επιρροή της σε λαϊκά στρώματα. Τα τάγματα εφόδου της, έχουν ήδη εμφανιστεί στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων» συμπλήρωσε ο ίδιος.
«Πολλοί επισημαίνουν τον κίνδυνο της Βαϊμαρης για την Ελλάδα. Αλλά τη Δημοκρατία της Βαϊμαρης εξόντωσαν οι άδικοι και επαχθείς όροι της Συνθήκης των Βερσαλιών. Σήμερα η Ευρώπη δεν πρέπει να επαναλάβει το ίδιο λάθος. Η ιστορία μας έχει
διδάξει. Μπορούμε και πρέπει να αποτρέψουμε την καταστροφή» τόνισε για να κλείσει λέγοντας:
«Κλείνω απαντώντας στο βασικό ερώτημα της σημερινής μου ομιλίας:Μπορεί να επιβιώσει η ΕΕ μιας ελληνικής εξόδου από το ευρώ; Η απάντησή μου είναι ένα κατηγορηματικό όχι. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης, όσο στο κολοσσιαίο πολιτικό της μήνυμα. Μια ελληνική «αποτυχία», μια ρήξη Ελλάδας και Ευρώπης θα είναι μια αποτυχία της
ίδιας της ευρωπαϊκής ιδέας, θα είναι ένας θρίαμβος των αγορών, που θα έχουν επιβάλλει στα ευρωπαϊκά κράτη όχι μόνο την οικονομική τους πολιτική, αλλά θα έχουν καταργήσει και την ίδια την ιδέα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, την ιδέα μιας ζώνης ειρήνης, ευημερίας και δημοκρατίας, που θα αποτελούσε φάρο και αναντικατάστατο παράγοντα σταθερότητας και προόδου, οικολογικής, οικονομικής, γεωπολιτικής ασφάλειας και δημοκρατικής εξέλιξης για όλη την ανθρωπότητα.
Δυστυχώς η ευρωπαϊκή ηγεσία αναγνώρισε σε κέντρα εκτός Ευρώπης, όπως το ΔΝΤ τη δυνατότητα να καθορίζουν τα του οίκου μας και να οργανώνουν τον ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών λαών ως «διαιτητές» και «ρυθμιστές». Έδωσε δηλαδή τη δυνατότητα σε κέντρα πολιτικής και οικονομικής ισχύος εκτός Ευρώπης να κυριαρχήσουν έτσι ξανά στην ήπειρό μας.
Ωστόσο, οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη και η δυνατότητα μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής στην Ελλάδα, δείχνουν ότι τα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν.
Η διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, τόσο σε κάθε κράτος-μέλος ξεχωριστά, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι το επόμενο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Το βήμα που Θα ενώσει τους λαούς της Ευρώπης και θ’ ανοίξει τον εναλλακτικό δρόμο. Τον δρόμο της Δημοκρατίας. Το δρόμο της αλληλεγγύης και της συνοχής. Όχι της νέας, αποσταθεροποιητικής διαίρεσης ανάμεσα στον πλούσιο Βορρά των πιστωτών και τον φτωχό Νότο των χρεωστών».
(tanea.gr)