Ένα σημαντικό, για τις εξελίξεις στο μέτωπο της τραπεζικής ένωσης της Ευρώπης, συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στις 27 Σεπτεμβρίου. Στο συνέδριο έλαβαν μέρος εξέχουσες προσωπικότητες του χρηματοπιστωτικού κλάδου, ενώ ...την οργάνωση επιμελήθηκαν ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου Αιμίλιος Αυγουλέας και ο επικεφαλής οικονομολόγος της σκωτσέζικης κυβέρνησης Dr. Gary Gillespie.Μεταξύ των ομιλητών ήταν: η Lady Susan Rice, Managing Director της Lloyds Banking Group Scotland, ο καθηγητής του London School of Economics Charles Goodhart, o Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών Χρήστος Γκόρτσος και ο επικεφαλής, για νομικά θέματα, σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιώργος Ζαββός.
Η Τραπεζική Ένωση βρέθηκε στο επίκεντρο των ομιλιών με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι η απόπειρα δημιουργίας μίας τραπεζικής ένωσης θα μπορούσε να αποδειχθεί είτε το σημείο καμπής για την επίλυση της τραπεζικής κρίσης στην Ευρώπη, είτε ο καταλυτικός παράγοντας για την οριστική διάλυση της ενωμένης Ευρώπης.
Τρία είναι τα βασικά συμπεράσματα της ημερίδας:
α. Τα σχέδια, σύμφωνα με τα οποία θα απαιτείται από τους πιστωτές, ήτοι τους καταθέτες, των τραπεζών που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα, να συμμετάσχουν στη διάσωση (bail-in) μπορεί να είναι “καλά νέα” για τα vulture funds και τους δικηγόρους αλλά δεν βελτιώνουν ουσιαστικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
β. Το γεγονός πως εμφανώς οι ευρωπαϊκές Αρχές θέλουν μικρότερες τράπεζες και μικρότερο, σε μέγεθος και έκταση, χρηματοπιστωτικό κλάδο, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες από πλευράς απασχόλησης και οικονομικής ανάπτυξης.
γ. Το καθεστώς εποπτείας έχει γίνει περίπλοκο και το κόστος δυσβάσταχτο για τη χρηματοπιστωτική βιομηχανία και ως εκ τούτου υπάρχει ανάγκη απλοποίησης του ρυθμιστικού πλαισίου.
Ειδικότερα, ο Charles Goodhart είπε ότι οι προτάσεις που θέλουν τους ομολογιούχους να ανταλλάζουν μέρος του χρέους που κατέχουν με μετοχές, τις οποίες επιδοκίμασε ο George Osborne, θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν μία σειρά απρόβλεπτων συνεπειών.
Ο Goodhart τόνισε ότι τα bail-in θα μπορούσαν να ωθήσουν επενδυτές που ειδικεύονται στις αγορές distressed debt, να αποκτήσουν μετοχικά μερίδια σε βρετανικές τράπεζες.
Πρόσθεσε επίσης, ότι οι προσπάθειες που θέλουν τους πιστωτές των τραπεζών να ανταλλάσουν ομόλογα για μετοχές, κρύβουν σοβαρές νομικές επιπλοκές. “Πρόκειται για δικαστικό παράδεισο. Οποιοσδήποτε θα μηνύει οποιονδήποτε και οι μηνύσεις θα συνεχιστούν για πάντα”.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση αποτελεί το μεγαλύτερο project και ταυτόχρονα το πιο κρίσιμο στοίχημα για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα τα επόμενα χρόνια. Στην εξέλιξη της διαδικασίας θα δοκιμαστεί τόσο η συνοχή των ευρωπαϊκών θεσμών, όσο και η ουσιαστική πρόθεση των κρατών-μελών να κινηθούν σε έδαφος συνεννόησης, αφήνοντας πίσω τις κωλυσιεργίες του παρελθόντος.
Ο στόχος είναι πολλαπλός, ωστόσο βασική επιδίωξη αποτελεί η τόνωση της εμπιστοσύνης στον χρηματοπιστωτικό κλάδο και η αποφυγή νέων τραπεζικών κρίσεων με “φόντο” το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο. Οι ζυμώσεις είναι συνεχείς και αναμένεται να κλιμακωθούν το προσεχές διάστημα, με αποκορύφωμα τον επόμενο Δεκέμβριο, όταν αναμένεται να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για το νέο αυτό σχήμα.
Πηγη: Capital.gr