Για την οικονομική εφημερίδα Handelasblatt «ο Σόιμπλε και η Μέρκελ...
αναλαμβάνουν μεγάλο ρίσκο. Ο συμβιβασμός (των Βρυξελλών) θα εξυπηρετήσει την κυβέρνηση Μέρκελ μέχρι την ημέρα των εκλογών το φθινόπωρο του 2013. Είναι όμως ασαφές αν θα εξυπηρετήσει την Ελλάδα πέρα απ΄’ αυτό το σημείο. Από την αρχή της ελληνικής κρίσης η καγκελάριος και ο υπουργός της επί των Οικονομικών τακτικά αναγκάζονται να υποχωρήσουν από τις θέσεις τους και να πληρώνουν υψηλό τίμημα. Διακυβεύεται η πολιτική και ηθική τους αξιοπιστία».
Για τη συντηρητική Die Welt «είναι σαφές εδώ και καιρό ότι τελικά οι φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν το λογαριασμό. Παρ’ όλα αυτά το κόστος της μετατροπής της Ευρωζώνης σε ένωσης μεταφοράς πόρων εξακολουθεί να μην προβάλλεται. Σε κάθε περίπτωση ο υπουργός Οικονομικών εξακολουθεί να υποκρίνεται ότι η Ελλάδα θ’ αποπληρώσει τα χρέη μια ημέρα. Πρόκειται για μια κόκκινη γραμμή την οποία θα πρέπει να διασχίσουμε στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον». Ομοίως η κεντροαριστερή Suddeutsche Zeitung σημειώνει ότι «αν η Ευρώπη θέλει να κρατήσει το ευρώ, θα πρέπει επίσης να κρατήσει την Ελλάδα. Αν αν το κάνει θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για επιδείνωση της κατάστασης και για κόστος. Διότι, αυτό είναι το αντίτιμο για την επαναφορά του κοινού νομίσματος στο δρόμο της σταθερότητας».
Για το συντάκτη της οικονομικής εφημερίδας FT Deutschland «σχεδόν κανείς δεν αμφιβάλλει πλέον ότι μακροπρόθεσμα θα πρέπει να κουρευτεί το ελληνικό χρέος και ότι η χώρα θα παραμείνει αποκομμένη από τις αγορές και εξαρτημένη από τη διεθνή κοινότητα. Αυτό πρέπει να γίνει γνωστό στους Ευρωπαίους πολίτες... Ενα μακροπρόθεσμο πλαίσιο για την απομείωση του ελληνικού χρέους; Ξεχάστε το. Αντιθέτως, ειδικότερα στη Γερμανία, συντηρείται η ψευδαίσθηση ότι το όλο πράγμα στην πραγματικότητα δεν θα κοστίσει πολύ στους φορολογούμενους.
Η λαϊκίστικη Bild βάζει τίτλο: «Κι άλλα δισεκατομμύρια για την Ελλάδα. Το μερίδιο της Γερμανίας στο νέο πακέτο σωτηρίας ανέρχεται στα 10,5 δισ. ευρώ. Η ιστορία δίχως τέλος συνεχίζεται». Τέλος, η κεντροαριστερή Tageszeitung αναφέρει ότι «τρία χρόνια από το ξέσπασμα της κρίσης, η Ευρώπη δεν έχει μάθει τίποτε αν και είναι σαφές εδώ και καιρό τί πρέπει να γίνει. Μια αναδιάρθρωση χρέους είναι αναγκαίας και όχι μόνο για την Ελλάδα. Η λιτότητα πρέπει να αρθεί όπου τέτοια μέτρα πληγώνουν την οικονομία. Και η νότιος Ευρώπη χρειάζεται ένα πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης αντάξιο του ονόματος».
(kathimerini.gr)